HAKKIMIZDA
KÖYÜMÜZDE AFET VE ACI
Köyümüz 1914 yılında seferberlik olduğunda herkes malını mulunu bırakmış
canını kurtarma pahasına biraz erzak yanına almış bi kaç hayvan yanına alarak Sivas'a kadar
gitmişler.Sivas'ın Hafik,Kuruhisar,Düzhisar gibi ilçe ve bucaklarına kadar gitmişler bi kaç sene oralarda sefillik çekmişler daha sonra köylerine geri dönmüşler dönüşte birkaç yıl sonra kendini biraz toparlamışlar yine köyün sürüsünü yapabilmişlerdir.
O sırada savaştan yeni çıkmış devletçe de milletçe de ekonomi sıfır herkes kendi karnını doyurmak değil de bir nafaka peşinde.
Dolayısıyla yörede bizim köyden de birkaç kişi koyun sürüsü olunca hırsız
ve eşkiyalar bizim köye saldırırlar ve saldırılarda birkaç vahim vakalar olmuştur. Bir defasında yetim oğulların da hali Karadağ eşkiyalar tarafından mavzerle vurulup öldürülüyor.
Köyümüzün büyüklerinden dinlediklerimize göre 1914'te seferberlik olmadan önce Rus ordusunu gelişi duyulunca köyün büyükleri kendi arasından toplanıp bir iki tepsi yemek yapıp yemek yapıp Rus askerinin (Kırmana) ağıl özü köyü sınırları içerisinde başyurdu tepip semte gidip Rus askerinin yanına ellerinde yemek tepsileriyle gidip gelmelerini engellemek için ekmek çiğnenemez düşüncesiyle bir girişimde bulunmuştur ama bir sonuç vermemiştir.